Door een ongeluk van haar man kwam de destijds nog in de zorg werkende Jolanda Bogaert (53) aan de andere kant van de zorg te staan. “Mijn man werd hulpbehoevend en ik had geen idee wat ik kon regelen.” Jolanda kreeg verschillende adviezen waar ze niet uit kwam en ze besloot zelf uit te zoeken wat mogelijk was. “Ik kwam erachter hoe complex de zorg is. Om andere mensen deze zoektocht te besparen, volgde ik de opleiding tot Mantelzorgmakelaar en startte ik mijn eigen bedrijf. Inmiddels is dit een maatschap waar vier personen werken.”
“Het ongeluk van mijn man vond plaats in 2006. In 2012 startte ik als zelfstandig Mantelzorgmakelaar. Na twee jaar mocht ik dankzij mijn vele ervaring ook als cliëntondersteuner aan de slag en mensen ondersteunen die zorg nodig hadden dat onder de Wlz valt. Samen met een compagnon nam ik vervolgens de organisatie Eva Regelt over en inmiddels hebben we twee mensen in dienst. We hebben in al die jaren veel geleerd en doen dat nu nog steeds. Had ik in 2006 geweten wat ik nu weet, dan had ik de zorg en ondersteuning voor mijn man heel anders aangepakt. Eigenlijk is het bizar dat de zorg zo complex is, met zoveel grijze gebieden. Dat je mensen moet opleiden om andere mensen wegwijs te kunnen maken in de zorgwereld. Zo moeilijk zou het toch eigenlijk helemaal niet moeten zijn?”
Heldere hulpvraag
“Waar ik bij het uitoefenen van mijn vak eerst nog bang was dat ik mijn emoties niet altijd de baas zou zijn, bleek dit in de praktijk heel anders. Ik herken wat een familie doormaakt en kan mij goed in hen verplaatsen, maar mijn emoties krijgen niet de overhand. Ik neem een zakelijke houding aan en sta voor het recht van de familie. Samen met hen kijk ik waar ze tegenaan lopen en bespreek ik waar ze naartoe willen. Door de hulpvraag helder te maken, kan ik regelen waar ze blij van worden.
Het oplossen van de puzzel
Het mooiste aan mijn vak vind ik het oplossen van de puzzel en de familie een betere kwaliteit van leven te geven. Zelfs als ze te horen hebben gekregen dat iets niet mogelijk is, zet ik door. Met de juiste argumenten weet ik nog vaak iets te bereiken. Zo zorgde een moeder al jaren voor haar kind, zonder ondersteuning van een zorgorganisatie. Ze wilde graag een warmtematrasje voor haar kind, maar de kosten hiervoor waren hoger dan de zorgverzekeraar vergoedde. Ik heb contact opgenomen met de zorgverzekeraar en de situatie uitgelegd. Benadrukt dat dankzij de inzet van moeder veel wordt bespaard op zorgkosten. De zorgverzekeraar beoordeelde de situatie op maat en is akkoord gegaan met de vergoeding.”
“Zelfs als de familie te horen heeft gekregen dat iets niet kan, zet ik door.”
Samenwerking met netwerk is van belang
“Wij hebben een beschikking bij verschillende gemeentes. Ook schakelen mensen ons rechtstreeks in of we worden ingehuurd door bedrijven wanneer een medewerker ziek is of vastloopt in de zorgtaken. Daarnaast hebben we nauw contact met partijen waarmee we samenwerken en houden we intervisies met andere cliëntondersteuners en mantelzorgmakelaars. Een goed netwerk vind ik erg belangrijk. We overleggen met partijen en delen onze kennis. Ik wil de families het juiste antwoord kunnen geven en zoek dus net zolang door tot ik die heb. En hoor ik negatieve geluiden over partijen vanuit de families, dan koppel ik dit ook terug naar mijn netwerk. Dit wordt waardevol en prettig gevonden, want dit helpt hen ook hun kwaliteit te verbeteren.”
Lees hier het hele interview met Jolanda Bogaert.
Beroepsvereniging van Cliëntondersteuners