Daarom richtten ze samen #waarhetechtovergaat op. Om ervoor te zorgen dat zorgorganisaties en -professionals cliënten en hun ouders beter begrijpen en praten over datgene waar het echt over gaat. Malanca: “Wij kenden elkaar al een beetje, we werkten namelijk voor dezelfde opdrachtgever. Linda wist een deel van mijn persoonlijke verhaal. En ik wist weer een gedeelte van het verhaal van haar zieke zoon. In onze gesprekken en in onze briefwisseling herkenden wij elkaar. Wij maakten vergelijkbare dingen mee en ontdekten zoveel overeenkomsten. Op het vlak van de zorg die we nodig hadden, maar waar het niet altijd even soepel liep. En ook herkenden we veel op het gebied van ons eigen werk in de zorg. Doordat we onze ervaringen zijn gaan delen, ontdekten we dat wij als zorgprofessionals ook iets niet goed deden. We kwamen erachter hoe belangrijk het is om zaken te bespreken die we voelen. Dingen waar we ons voor schamen of onzeker over zijn. Daarom delen we onze ervaringen nu met andere professionals in onze theatervoorstelling en workshops.”
"We kwamen erachter hoe belangrijk het is om zaken te bespreken die we voelen. Dingen waar we ons voor schamen of onzeker over zijn."
Doordat Malanca en Linda zowel ouder als professional zijn, kunnen ze zich nu veel beter inleven in andere ouders. En dit weer overbrengen aan professionals en zorgorganisaties.
Linda: “Er moest een afspraak komen met school over de situatie van mijn zoon en meerdere instanties moesten daarbij aanwezig zijn. Dat overleg kwam voor mij als ouder op een gekke manier tot stand. Ik kreeg namelijk alleen de mededeling: op deze datum en op dit tijdstip is de afspraak. Er werd niet gevraagd of ik er wel bij kon zijn. Ik voelde me enorm ellendig op dat moment, want iedereen kon, alleen ikzelf niet. Dat is natuurlijk de omgekeerde wereld. Er werd totaal geen rekening gehouden met ons. Maar ik heb daar toen niets van gezegd, omdat ik niet durfde. Ik voelde me kwetsbaar en was afhankelijk van deze mensen. Zij waren degenen die beslissingen namen over mijn kind.”
Malanca: “Ik heb ook zo’n ervaring, als moeder en als professional. Ik heb vreselijke nachten gehad, omdat mijn zoon bijvoorbeeld was weggelopen van de plek waar hij verbleef. Ze lieten mij wel weten wanneer hij terug zou zijn. Verder hoorde ik niets en ik kon ook geen contact opnemen. Ik was op dat moment volledig in paniek en wist niet waar hij was. Dus stuurde ik ellenlange mails om maar het gevoel te hebben iets van contact te hebben en mezelf overeind te houden. In het verleden deed een moeder van een cliënt van mij dat ook en mijn team en ik vonden daar wat van. We maakten zelfs afspraken over de lengte en frequentie van een e-mail. Nu schaam ik me daarvoor, want nu weet ik wat diegene op dat moment doormaakte. Dit soort voorbeelden delen wij nu op het podium.”
Over Linda en Malanca
Linda Gerits is klinisch psycholoog. Ze is op allerlei manieren betrokken bij kinderen en hun ouders, als therapeut en consulent. Ook verzorgt ze trainingen en intervisies voor professionals. Malanca Schut werkte jarenlang als manager in verschillende zorgorganisaties, zoals de GGZ, VG en jeugdzorg. Ze wil ervoor zorgen dat er samen met gezinnen wordt gewerkt in plaats van vóór gezinnen. Beiden zijn ze als zelfstandigen betrokken bij diverse projecten binnen het sociaal domein en het onderwijs. En ze zijn ouder van een kind dat al veel heeft meegemaakt. |
Malanca en Linda verzorgen hun sessies en workshops nu vooral nog incompany. Bijvoorbeeld bij cliëntondersteuners, psychologen, gemeenten en zorginstellingen. Malanca: “In onze huidige workshops werken we thema’s uit. Bijvoorbeeld: Hoe houd je de communicatie open en hoe blijf je goed samenwerken? Dit kun je doen vanuit hulpvragers- en hulpverlenersperspectief. Het gaat over hoe we weer normaal kunnen doen; we zijn zo gewend om alles te labelen, te kaderen en in professionele woorden te gieten. Maar zo raken we steeds verder verwijderd van elkaar en weten we niet meer hoe we ‘gewoon’ moeten doen. Als ouder voel je angst en onzekerheid. Maar als professional voel je dit natuurlijk ook. En daar moeten de gesprekken over gaan, meer benoemen wat we voelen. Op dit moment zijn we verder aan het doorontwikkelen. Zo hebben we inmiddels naast onze theatervoorstelling ook een theatercollege ontwikkeld: een interactieve voorstelling. We betrekken de zaal, zodat iedereen kan leren van de interactie met anderen. Mensen willen graag weten: wat moet je dan doen? Of wat kun je anders doen? Hoe kunnen we als professionals ouders en hun kinderen meer horen en echt zien?”
Door de ervaringen van Linda en Malanca kijken ze anders naar de zorg en alles eromheen.
Linda: “Ik ben transparanter geworden. Ik zeg meer wat ik denk en toets mijn gedachten ook bij anderen. Dit doe ik op een vrij luchtige manier, ik maak gewoon bespreekbaar wat er is en wat ik voel.”
Malanca: “Wij willen het verschil maken door het bij onszelf te zoeken, daar nemen we anderen in mee. We leggen alles open door het bespreekbaar te maken, op een ontwapende manier. We doen het op het podium voor aan anderen en stellen ons daar kwetsbaar bij op. Wij laten onszelf ook raken door anderen. Als je jezelf openstelt, kun je anderen makkelijker uitnodigen dat ook te doen. Voor veel mensen is het lastig, zeker als je je onveilig voelt. Maar als jij het goede voorbeeld geeft, volgen anderen uiteindelijk ook.”
"We zijn zo gewend om alles te labelen, te kaderen en in professionele woorden te gieten."
Linda en Malanca delen altijd hun persoonlijke ervaringen als ze op het podium staan.
Malanca: “We benoemen erg veel en stellen vragen die raken op een andere laag. Onze professie en het ouderschap voegen we samen op het podium. En als we er als professional staan, dan staan we er met een gedreven missie. Waarom zou je je ervaringen niet delen? We zijn allemaal mensen en hebben allemaal veel op ons bordje. Die ervaringen willen we als professionals gebruiken om het verschil te maken voor anderen.”
Linda: “Mensen willen altijd heel graag van ons horen of het goed gaat met onze kinderen. Wij geloven dat het veel belangrijker is om dat te laten bij degenen waar het over gaat. Dus daar praten we niet over tijdens onze sessies. We hebben het wél over onszelf en hoe het met ons als moeder gaat. Wat doet langdurige stress of slecht slapen bijvoorbeeld met je. Ik vond andere ouders vroeger best snel overbezorgd, maar dat zal ik nu niet meer zeggen. Ik zal er ook niet over oordelen, omdat ik weet hoe het voelt.”
Het effect van wat Linda en Malanca doen is al duidelijk te merken.
Malanca: “Sommige zorgverleners zeggen tegen mij: wij vertellen jullie verhalen tijdens vergaderingen. De psychologen van de RINO gaven bijvoorbeeld aan dat ze nu bewust gesprekken op een andere laag voeren. Een van onze workshops heet ‘Krachtig Verzachten’. Hierbij helpen we mensen om tijdens ingewikkelde gesprekken te verzachten, om zich kwetsbaar op te stellen. Want verharding zorgt voor verwijdering en als je dat hebt ervaren, weet je precies wat je wel en niet moet doen.”
Linda: “We hadden onlangs een middag in Ede, samen met gespecialiseerde cliëntondersteuners. Dit was een bijzondere middag, waarbij we veel interactie met de zaal hadden. Ze snapten echt waar het om gaat. Cliëntondersteuners willen zeker het verschil maken. Als iedereen er zo in staat, dan hebben we al een hele grote stap gezet.”
"Mensen in de zorg willen graag iets betekenen, wij zijn op zoek naar een positieve manier om daarin te groeien en te verbeteren."
Linda: “We kunnen nog genoeg dingen verbeteren en er is veel te halen. Dat kan door op een andere manier met elkaar in contact te zijn. Ik zie voor mezelf daarin wel echt een taak, door te prikkelen en mezelf bloot te geven. Vakinhoudelijk gebeuren dingen vaak op dezelfde manier. Maar op het gebied van samenwerken kan het absoluut anders. Mensen in de zorg willen graag iets betekenen, wij zijn op zoek naar een positieve manier om daarin te groeien en te verbeteren.”
Malanca: “Elk zorgsysteem is opgebouwd uit mensen. We kunnen alleen iets veranderen als we investeren in die mensen. Dit geloof ik als moeder, adviseur en trainer. Het gaat om de mensen die de systemen maken. Vooral ouders en jongeren hebben te maken met dat systeem, daarom praten wij over dat waar het echt om gaat en dat zijn mensen en hun gevoelens.”
Lees hier andere ervaringsverhalen en interviews
Beroepsvereniging van CliëntondersteunersBCMB staat voor onafhankelijke, levensbrede en professionele cliëntondersteuning. BCMB heeft een beroepscode, een beroepsprofiel en een Register van Cliëntondersteuners.
